συνεπαρχιώτης

ο, θηλ. συνεπαρχιώτισσα Ν

αυτός που κατάγεται από την ίδια επαρχία με άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + επαρχιώτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1839 στον Α. Φραντζή].